Organisatie Limite Limite, 2010

“Limiet Limite is gegroeid uit de poging om de verschillende groepen met elkaar in contact te brengen. Het gaat dus niet over bepaalde thema’s of onderwerpen. Het gaat erom dat het in de wijk iets beter gaat als de mensen met elkaar praten.” dat zei Tim Cassiers, eerste coordinator en stafmedewerker van de organisatie Limite Limite in een interview in 2003.

De organisatie bestond toen bijna een jaar. Haar statute, gepubliceerd in May 2020, beshcreven haar doelstellingen als “de revitalisatie en bevordering van de leefbaarheid in de Brabantwijk in Schaarbeek door middel van het nemen en ondersteunen van zowel kleinschalige als grootschalige initaitieven.”

Haar belangrijkste bestaansreden echter, was als climax van het proces Limite Limite. Dat had een diverse groep lokale actoren weten te scharen achter de bouw van de Toren Limite Limite. De Jury die in 2002 de Thuis in de stad-prijs van de Vlaamse Overheid toekende, beschreef het als volgt: “Teneinde de samenwerking te bestendingen heeft men alle partners verenigd in een recent opgerichte vzw Limiet Limite. Deze constructie biedt zekerheden en mogelijkheden voor de toekomst. Het network heeft nu bijvoorbeeld de mogelijkheid om op een professionele wijze mensen en financiële middelen te mobiliseren.”

De raad van bestuur werd voorgezeten door Frank Pottie, toen public affairs director bij Euroclear/JP Morgan, die gevestigd waren in de naburige Noordwijk en die ook het materiaal voor de Toren Limite Limite gefinancieerd hadden. Ook vertegenwoordigd in het bestuur waren business school Vlekho (ook aanwezig in de buurt), onddernemersorganisatie Unizo, een Opbouwwerk-organisatie actief in de buurt en de lokale town centre manager. Het lidmaatschap was veel breder en betrok ook bewonersorganisaties en vertegenwoordigers van gemeente en gewestelijke overheden.

Het process Limite Limite had gestreefd naar aandacht trekken op een buurt die tot dan toe over het hoofd gezien was in gewestelijke ontwikkelingsprogramma’s. De vereniging was opgestart om een vorm van autonomie te vrijwaren voor de lokale gemeenschap op het moment dat die programma’s zich toch manifesteerden. Het slaagde daar vrij goed in gedurende meerdere jaren. Het verzamelde middelen en nam initiatieven zonder ooit de spreekbuis van lokale of gewestelijke overheden te worden.

In 2010 had de organisatie haar tijd gehad. De buurt was veranderd en werd geconfronteerd met nieuwe uitdagingen die een andere aanpak vroegen. Vandaar werd besloten om de vereniging te ontbinden, 12 jaar nadat buurtbewoners op zoek waren gegaan naar een alternatief voor het sluikstort in hun straat.